Een soort van...

greenspun.com : LUSENET : De Subjectivisten : One Thread

Deze wilde ik jullie niet onthouden. Een prachtig staaltje Subjectivisme uit HP/De Tijd #24, 2002. Door Thomas Verbogt.

Ik had gewild dat ik het zelf geschreven had, want het verwoord mijn mening feilloos.

De Berlijnse band Jazzanova maakt iets wat ook in zijn naam zit, jazz- ik gebruik de woorden 'een soort' niet graag, maar zeg nu toch: een soort jazz -en om die jazz hangt en waait van alles heen. Haastige mensen halen dan nonchalant de aanduiding fusion uit de bovenste la. Zo ben je er inderdaad van af, ja.
Het is allemaal nogal half wat Jazzanova doet. Dit is hun tweede plaat, maar zelf beschouwt de band dit toch als het debuut. De vorige was een verzameling die The Remixes 1997-2000 heet. De jongens van Jazzanova zijn van nature remixers. En die eerste plaat telt niet mee. Deze wel. Titel: In Between. Waarom die titel? Omdat het Van Alles Wat is.
Toen ik de eerste keer naar dat Van Alles Wat luisterde, bekroop mij Enorme Verveling. De plaat bestaat uit zeventien doodgeproduceerde en tuttig voortkabbelende kunstjes. Geluidje zus, ritmetje zo, overgangetje hiero, interessanterigheidje daaro. Muziek om van in elkaar te zakken om vervolgens zacht zuchtend uiteen te vallen. Zeg maar: lounge.
De plaat heb ik een kleine maand in huis. Inmiddels ben ik er anders over gaan denken. Dat komt doordat ik me in mijn leven nooit verveeld heb. Lange tijd dacht ik dat dit prima was, maar langzamerhand kreeg ik het gevoel iets te hebben gemist. De meeste mensen vervelen zich immers wel eens of hebben dat gedaan. Ais ik naar vroeger terugga, waren erwel situaties waarin ik me als kind had kunnen vervelen, maar dat gebeurde niet. Bijvoorbeeld: verjaardagsfeestje van volwassenen, verplicht winkelen, regenachtige zondagen, wachtkamers, enzovoort. I k was altijd bezig met dingen te verzinnen waardoor situaties die misschien in principe tot verveling hadden kunnen leiden, volstrekt andere situaties werden, vreemd, avontuurlijk, absurd, hilarisch. Ik geloof dat ik vurig hoopte dat ik spoedig zou kunnen schrijven, dan kon ik ze tenminste vastleggen. Daar heb ik het tot nu altijd druk mee gehad.
In Between van Jazzanova heeft iets ongekends in mij wakker gemaakt. Ik zet de muziek op en ga onmiddellijk hunkerig om me heen kijken, raadpleeg een paar keer achter elkaar mijn horloge en houd dan aandachtig de secondewijzer in de gaten, zie onregelmatigheidjes op het plafond, volg een stofje dat zich tergend traag van de schouw losmaakt en langzaam een wordt met een in zichzelf gekeerde en nauwelijks waarneembare beweging. Ais je goed kijkt zie je in de blauwe bloemen in de vaas ook iets wat op leven lijkt, maar het is geen leven, het is de tocht, maar waar komt die tocht vandaan? Wat ook zo wonderbaarlijk is: als je even niet op de muziek let, maar op je lichaam, beluister je daarin ook allerlei geluiden, een soort suizen, kloppend gemompel. Om nog maar te zwijgen van de ademhaling! En hoor ik daar niet mijn haar groeien? In principe moet alles wat beweegt geluid maken. Je moet er oor voor hebben. De stap naar de geuren die je omringen, is klein. En wat je ziet met je ogen dicht! Nieuwe wereld. Niet te beschrijven. Heerlijke plaat.


-- Roger Teeling (rogerteeling@hotmail.com), June 16, 2002

Answers

Thomas Verbogt is ook regelmatig op vrijdagavond tussen 22.00 en 23.00 te horen in De Avonden op 747AM, waarin ook muziek besproken wordt. Hij heeft ook een prettige stem om naar te luisteren.

-- gieteling (neben10@hotmail.com), June 16, 2002.

goed stuk indeed. iemand mot hem hierheen halen. :) zou hij de VKrant lezen?

-- Ludo (ordinarypeoplerecs@Hotmail.com), June 16, 2002.

Volgende keer minder ook.

-- gieteling (neben10@hotmail.com), June 16, 2002.

Erg origineel stuk, goed geschreven! Die is hier inderdaad erg welkom ;-)

-- Norbert (norbert@kindamuzik.net), June 16, 2002.

kweetutnie met dat Jazzanova, het verveelt me snel... produktie is wel erg mooi.

-- martinus (martin@cheech-wizard.com), June 17, 2002.


kweetutnie met dat Jazzanova, het verveelt me snel...

Dat is ook precies de strekking van dit stuk. Het is een vrees'lijk vervelende plaat.

-- Roger Teeling (rogerteeling@hotmail.com), June 17, 2002.

jou muse stuk is overigens ook erg goed, roger.

-- theo ploeg (theo@cut-up.com), June 17, 2002.

Dank je. :-)

-- Roger Teeling (rogerteeling@hotmail.com), June 17, 2002.

Door Thomas Verbogt Leest ook zijn lekkere verhalenbundel My Generation (Veen, 2000): hoogstpersoonlijke herinneringen aan popmuziek van de jaren zestig tot nu.

-- Jan Peter (janpeter.prenger@a1.nl), June 17, 2002.

Moderation questions? read the FAQ